Notitieboekje

Hoe herken je een Franse dierverzorger?

Aan het notitieboekje!!!

Allemaal hebben ze zo'n boekje (ook allemaal het zelfde soort boekje, andere opschrijfboekjes bestaan er schijnbaar niet in Frankrijk)
en alles wordt daarin opgeschreven.

Wat er die dag moet gebeuren, bijzonderheden over de dieren, de namen van medicijnen die gegeven moeten worden.

Ik had er nooit een boekje bij me. Ik had altijd een klein groepje apen onder mijn hoede. En ondanks de vele medicijnen die ik altijd aan de wolapen moest geven, lukt het me om alles zo te onthouden.

Maar in Parc de Sainte-Croix zijn er zoveeel dingen die ik moet weten over alle dieren, dat ik nu ook ijverig zit te schrijven in mijn boekje!!!

(Als je goed kijkt, zie je dat het een heel raar 

mengelmoesje Frans-Nederlands is)

De ochtend ronde

Een vriendin schreef laatst: werk je wel?! Ik hoor alleen maar over wandelingen, tochtjes in de stad... Ja hoor, ik werk ook nog!!!

Dus nu een verhaaltje over hoe de eerste uren er op een werkdag aan toe gaan....

Om 8 uur zit ik tegenwoordig in het kantoortje van de dierverzorgers.

We bespreken de vorige dag en bekijken wat er die dag moet gebeuren qua dieren of klussen.

Ik doe vaak de groene ronde en daar begin ik met het controleren of de gevaarlijke dieren nog in hun verblijf zitten. Wolven tellen, bizons tellen, oerossen tellen. En vogels tellen, die zijn een favoriet maal bij alle wilde vossen en andere kleine roofdiertjes in het park. Ik ben dus blij als ik iedereen heb gezien (in hun eigen verblijf)!!!

Mijn stagiaires heb ik bij de lemuren achtergelaten, ik check daar of de dieren in orde zijn en geef ze hun ontbijt. De stagiaires maken de verblijven schoon, zodat ik verder kan met de ronde. 

De kraanvogels, ibissen, pelikanen, damherten en waterreeën goedemorgen zeggen. Oerossen en przewalskipaarden hun brokjes en hooi geven. 

Dan de 2 groepen bizons voeren. 

Het is zo leuk om ze 's morgens met z'n allen aan te zien komen rennen. 

Daarna de uilen controleren. Zie je ze zitten? 

Ik meestal niet.....  (In dit verblijf zitten 4 ransuilen)

Door naar de wasberen, die Ontzettende honger hebben en niet langer kunnen wachten.

En tot slot de beverratten hun stukje brood geven. 

Zo kan ik meteen controleren of hun voortanden in orde zijn.

Dan is het alweer half 11 en is er koffie.

Heel on-Frans, maar ik ben er heel blij mee!!!

(Over de rest van de dag vertel ik een andere keer.)

De bakker

Zoals ik al zei, in Rhodes zit geen bakker. En je moet best een stukje rijden, 

voordat je de eerste bakkerij tegenkomt. 

Maar dit probleem werd snel opgelost.

Op mijn eerste vrije dag werd er opeens luid getoeterd op de binnenplaats en reed er een busje voor.

Aan de zijkant ging een klep omhoog en daar stond een complete bakkerij op het erf met stokbroden, croissantjes, pain au chocolat en gebakjes!!!

Jullie weten dus wel wat ik nu elke vrije dag rond half 9 ga doen!!!

Bon appétit!!!

Boswandeling

Achter de gite waar we nu wonen en strak achter het huis waar we over een paar maanden wonen, ligt een wandelpad.

Dit is een wandelroute die tussen Amsterdam en Nice loopt. (Ik kon gaan lopen zei Jan, hij pikte me ergens in Zuid Nederland wel op met de auto.)

Dit pad loopt hier door een mooi bos en langs meren met veel watervogels.

Op een mooie dag trokken Jan en ik de laarzen aan, camera en verrekijker mee en lopen maar.

Op de meren leven zwanen, aalscholvers, grote zilverreigers, futen en verschillende soorten eenden.

In het bos zagen we vooral grote groepen koolmeesjes.

En een enorme roofvogel, waarvan we nog niet weten welke soort het is.

Na alle regen van de laatste tijd, was een vrolijk gekleurde omgeving heel fijn om te zien!!!

Ons toekomstige huis?!

Dit is het huis waar Jan en ik waarschijnlijk eind januari/februari gaan wonen.

Wat een huis hè!!! Het staat in een wijkje met allemaal van zulke grote huizen. Het zijn meestal tweede huizen van Fransen of van Duitsers die hier in de weekenden en zomer wonen.

Het lage achterste gedeelte is een bestaand huis en het hoge voorste gedeelte is er nu aangebouwd.

De man die hier aan het werk is, werkt ook in het park. 

Binnenkort spreken we met hem af om wat dingen te overleggen. 

Ik wil graag alle muren wit en ik ben benieuwd wat voor een vloer en keuken hij in gedachte heeft.

Een beetje inspraak zou ik wel fijn vinden, 

de smaak van veel Fransen kennende. 

In het hoge gedeelte komen beneden een slaapkamer en een studeerkamer en boven nog  2 slaapkamers.
In het lage gedeelte zit de woonkamer met open keuken, badkamer en toilet.

Rondom is er grond genoeg voor een terras, een moestuin, bloemen, 

geiten en kippen

Er is nog wel wat werk te doen..... (gelukkig niet door ons)

maar zo heb ik tijd genoeg om plannen te maken voor de inrichting!!!

Mijn eerste werkdagen

In Parc de Sainte-Croix zijn 3 afdelingen:

Sentier bleu (de blauwe route)

Sentier vert (de groene route)

En la ferme (de boerderij)

Ik heb sentier vert verzorgd op mijn eerste werkdagen.

Dit is een hele leuke afwisselende afdeling met vogels, wolven,

lemuren, wasberen, bizons, stekelvarkens en nog veel meer.

Wat vooral lastig is, is om te leren welke voerbak voor wie is (de auto staat helemaal vol met emmers eten) en welk hek er 's morgens open moet en 's avonds weer dicht. 

Maar ik heb het nu tamelijk helder en heb al veel alleen gedaan.

Veel diersoorten zijn nieuw voor mij en een aantal soorten 

vind ik echt super!!!

Soms lijkt een soort niet zo leuk om mee te werken, maar als je eenmaal de dieren kent en weet hoe je ze moet verzorgen is het heel interessant en maakt het je dag helemaal goed.

Kraanvogels verzorgde ik ook in Metelen en hier verzorg ik nu de jufferkraanvogels.

 De juffers zijn zo hooghartig, dat het gewoon grappig is.

Hydropoten of waterreeën  zijn nieuw voor me.

Zij zitten op het stuk waar de exoten leven die verwilderd zijn in Europa.

Ze zijn heel schichtig en ze alle 7 vinden is een hele toer.

Hun gezichten zijn heel mooi met oogjes die heel dicht bij elkaar staan.

Eén dag heb ik op de kinderboerderij gewerkt met een groepje stagiaires.

Op de boerderij is het gewoon lekker werken, stallen uitmesten, voeren 

en uitkijken dat je niet om ver gelopen wordt door de gigantische varkens die daar zitten.

En natuurlijk is het fijn om ook de enige (halve) apen 

in het park te verzorgen.

Katta's, vari's en roodbuiklemuren. Het zijn 3 mannengroepen en na even

opletten, ken ik ze allemaal bij naam.

Het is hier al zo koud dat de lemuren niet in het doorloopgebied zitten, maar in een grote buitenkooi met warmtelampen. Het is altijd interessant om te zien hoe in dierentuinen de apen verzorgd worden.

In Sainte-Croix herken je veel van la Vallee de Singes, omdat de dierverzorgers daar stage hebben gelopen. Maar al die bananen en ander fruit in het dieet van de lemuren moet nog veranderd worden!!!

Dit zijn Folia en Anatol en ik ben als een blok voor deze 2 gevallen.

Deze oerossen zijn vreselijk eigenwijs. Ze moeten in hun stal gaan staan als ik ze moet voeren, maar ze kijken me alleen maar aan en verzetten geen poot.

 En ze zijn schitterend zoals ze in hun bos rond scharrelen.

Dus zo ben ik al lekker aan het werk geweest. Op z'n Frans heb ik een opschrijfboekje bij me en schrijf alles op wat ik leer en wat ik tegenkom. 

Alleen ben ik soms een dierverblijf kwijt.....

Gelukkig hangen er overal plattegronden van het park. 

Op de fiets

Nederlanders fietsen, Jan en ik gaan daarom ook

op de fiets naar het park. (dat vindt iedereen erg grappig)

Het is nog geen kwartier fietsen met één lastige heuvel.

Maar de omgeving en het uitzicht maakt het elke

keer tot een pleziertochtje!!! 

Er ligt een groot meer bij Rhodes, Etange du Stock.

Dit meer is ooit door de monniken gegraven om te kunnen vissen.

Nu is het een watersportgebied met veel haventjes en op warmere momenten van het jaar vol met toeristen. 

Het witte kerkje is het enige mooie van Rhodes, 

veel stelt dit dorpje niet voor. (er is niet eens een bakker)

De weg loopt door het meer met aan de ene kant het uitzicht

van de foto hierboven en aan de andere kant het uitzicht 

van de foto hieronder.

En dan ben je er bijna bij het park, nog langs de tennisclub, langs de rare buurman en natuurlijk die lastige heuvel nog op.

De terugweg rijdt sneller. 

En ooit ga ik even op dit bankje zitten genieten van het uitzicht, 

maar een paar meter verder is nu mijn warme huis. (mooie schaduwfoto hè!!!)

A bientôt

La maison

In dit huis wonen we de komende maanden.

Het raam boven is van de woonkamer/keuken. 

Beneden is de opslag en daar staan de schapen, 

(die kan ik tellen als ik niet kan slapen.)

Het huis is vorig jaar gerenoveerd, dus alles is nieuw en netjes. 

(warm vooral, dat mis ik anders vaak in Franse huizen.)

Het uitzicht vanuit de woonkamer, 

je ziet hier de andere huizen op dit terrein.

Voor het zwembad is het te koud en het regent nu zoveel, dat ik sowiezo steeds kleddernat ben.

Ik had maar weinig spullen meegenomen uit Nederland, 

maar ik vind het gezellig zo; ik kan koken, we hebben onze boeken en er is tv.

Het enige nadeel hier is nog dat Jan en ik niet tegelijk op internet kunnen, 

dus dat gaat nu netjes omstebeurt. 

En het uitzicht vanuit het slaapkamerraam is heel mooi.

Deze week gaan we bij ons toekomstige huis kijken, maar hier zit ik voorlopig prima!!!

A bientôt

Vive la France

We zijn in Frankrijk!!!
In deze dierentuin werken Jan en ik vanaf nu:
Parc Sainte-Croix in Noord-Frankrijk.

www.parcsaintecroix.com

Deze dierentuin is gespecialiseerd in Europese dieren, maar er zijn ook verschillende andere diersoorten om de biodiversiteit op aarde 

te benadrukken.

De dieren leven in prachtige grote natuurlijke gebieden. (het park is 120 ha) 

Jan en ik kende Parc Sainte-Croix alleen van naam en toen we het park 

een paar weken geleden voor de eerste keer bezochten, 

waren we erg onder de indruk. 

We hebben meteen toegezegd om hier te komen werken.

En nu is het dan zo ver, onze eerste werkdag!!!

Ik ga hier regelmatig vertellen over mijn belevenissen als dierverzorger en educator, over Parc Sainte-Croix en over het leven in Frankrijk. 

Dus hou mijn blog in de gaten.

Groetjes uit Frankrijk!!!