Bril

Brillenwinkels doen het goed in Frankrijk.

Op elke straathoek zit er wel eentje.

In het kleine stadje Sarrebourg zitten al 11 brillenwinkels.

Huisartsen verwijzen aan de lopende band

mensen door naar de opticien voor een bril.

Ook kinderen dragen opvallend vaak een brilletje.

Meestal een rond gekleurd geval met dikke glazen.

Van vlotte kindermontuurtjes hebben ze hier nog niet gehoord.

Of Fransen nu slechte ogen hebben,

of dat huisartsen gewoon graag mensen 

naar de opticien sturen, weet ik niet.

Zelf was ik dit keer ook aan de beurt.

Lezen en kleine lettertjes ging niet meer samen.

Toevallig zijn de eigenaren van één van die 

brillenwinkels in Sarrebourg,

oud-collega's van La Vallée des Singes.

Zij zijn van de apen naar de brillen gegaan.

Bij hen heb ik mijn ogen laten opmeten

en heb ik tig monturen op mijn neus gehad.

Deze is het geworden.....

Ik kan weer goed lezen

uit die grote boekenkast op de achtergrond!!!

24 April

Het is 24 april.

Vandaag was het echt: 

April doet wat hij wil....

Zon voor het voorjaarsgevoel,

met overal bloesembomen

en voorjaarsbloemetjes.

En een nieuw kalfje op de kinderboerderij.

Maar opeens kan het dan ook weer winter zijn 

en is alles wit,

zoals hier bij de rode panda's.

Wel mooi, 

maar geef mij het voorjaar maar!!!

Controle

Eén keer in de maand moeten de dierverzorgers 

het raster rondom het park controleren.

Dat is een wandeling van ruim 2 uur.

Eén keer per week

lopen we de verkorte versie.

Als het gestormd heeft moeten we een keer extra.

We controleren of er genoeg stroom 

op de hekken staat.

Of er geen takken op het hek liggen.

Of alle palen nog stevig staan.

En we checken of verder alles in orde is

in deze stukken bos,

waar we niet elk moment komen.

Zoals ik al zei is het een flinke wandeling

die je dan moet maken.

Onderweg moet je via deze stellages 

naar de andere kant van het raster klimmen.

Als het veel geregend heeft,

loop je te zwoegen door de blubber.

Maar het is ook een klus

die we allemaal graag doen.

Want het is prachtig daar in het bos

en op de vlakte met de meren.

Elke keer is de natuur anders.

Je ziet soms vossen, bijzondere eenden

en als je geluk hebt, de zeearend.

De eerste donderdag van de maand 

is het rastercontrole.

Ik ben deze maand geweest,

dus mijn beurt is geweest....

Poes Fieke 2

Poes Fieke woont alweer 3 maanden bij ons.

Nog altijd bang voor harde geluiden

en de stofzuiger.

Opent deuren en lades.

Gooit vazen om.

's Avonds wil ze naar buiten

en staat na een paar minuten weer voor de deur.

Van mij wordt verwacht dat ik 

elke keer de deur voor madame open doe.

Maar wat is ze leuk!!!

Elke plekje in huis is getest

om uit geroepen te worden

tot favoriete slaap-hang-luierplek.

Het is deze stoel geworden.

Helaas voor Fieke dat Jan daar zit als hij thuis is.

Zodra Jan opstaat, ligt Fieke er.

Heel fijn vindt Fieke het om op bed te mogen liggen,

maar dat mag maar af en toe.

Wel wil ze in de buurt van ons zijn.

Dus vanavond Jan en ik languit op de bank,

Fieke languit op de stoel....

Fijn lui weekend allemaal!!!

Het park

Het is even geleden dat ik over het park schreef.

Nu was ik ook een tijdje niet aan het werk,

maar ik ben al bijna een maand weer

volop dierverzorger.

Sinds pasen is het park open voor bezoekers

en dat is duidelijk te merken;

het is druk!!!

En het is voorjaar,

dus heel veel jonge dieren, 

vooral op de kinderboerderij.

Deze winter zijn er 5 nieuwe wasberen in onze groep gekomen.

De 3 oudere dieren moesten even wennen

aan deze nieuwe druktemakers.

Maar nu is het een dolle boel op het wasbereneiland.

Met voeren heb ik 8 dieren voor mijn voeten lopen,

heel handig....

De wolvenvrouwtjes beginnen buikjes te krijgen.

Eind april verwacht ik de eerste baby's.

De rode panda's hebben nog altijd gezonde trek.

Bij mensen in ons buurtje mag ik 

bamboe komen snoeien.

Panda's blij en ik heb lekker eten voor ze.

De dieren zijn dus gezond en vrolijk.

We hebben nieuwe dierverzorgers 

en het is heel gezellig samen.

De bezoekers zijn tevreden.

De kou is weg en de zon schijnt.

Kortom: het is fijn in Parc Animalier de Sainte-Croix!!!

De bieb

Sinds een paar weken ben ik lid 

van de bibliotheek van Sarrebourg.

Zo fijn, voelt nu nog meer als "thuis".

Wanneer ik in het buitenland woon, mis ik altijd het meeste 

om op de fiets te stappen en dan met, of bij iemand koffie te gaan drinken

en de bieb.

Deze bieb heeft veel keuze uit boeken en cd's

en een leeshoek met tijdschriften.

Mijn eerste boek was dit boek van een fakir

die in een Ikea-kast kwam vast te zitten. (heel grappig)

Het duurt iets langer voordat ik het uit heb,

dan een boek in het Nederlands.

Maar het leest lekker.

Ik heb al een lijstje met nieuwe boektitels gemaakt,

die ik wil gaan lezen.

Morgen ga ik kijken of ze iets 

van mijn lijstje hebben!!!

Taartjes en ander lekkers

In de eerste jaren dat ik in Frankrijk woonde,

haalde ik regelmatig taartjes, broodjes,

of stokbrood bij de bakker.

Nu de bakker verder weg is,

haal ik meestal het brood in de supermarkt

en bak ik de taart zelf.

Maar af en toe is het tè verleidelijk

en rij ik naar de bakker.

Zoveel vruchtentaartjes, éclaires,

meringues en zoete broodjes.

De croissantjes in deze streek zijn speciaal.

Ze hebben wat chocola van binnen 

en er ligt een wit glazuur laagje bovenop.

Hier rij ik graag een extra blokje voor om!!!

Op de fiets

Gisteren zou het een stralende dag worden,

maar dat viel tegen.

Toch zijn Jan en ik op de fiets gestapt.

Ik had een boekje gekocht met fietsroutes in de omgeving.

Eerst een stukje met de fietsen achterop de auto

en daarna moet je zelf vooruit zien te komen.

Het lijkt hier niet zo heuvelachtig,

maar het is vaak best klimmen.

Door het glooiende landschap heb je wel hele mooie vergezichten.

Altijd zie je in de verte de bergen van de Vogezen.

De eerste lammetjes gezien,

als je die bij ons in het park niet mee rekent.

We fietsten langs een château in niet al te beste staat. 

En zijn even afgestapt bij een mooi kapelletje.

Op het laatst langs een groot meer

en het kanaal terug naar het beginpunt van de route.

De eerste route uit het boekje is gereden.

Binnenkort route 2!!!

Vlechten

De zon schijnt, de eerste tuinstoelen staan buiten

en ik ben mandjes aan het vlechten.

Het worden nesten voor de ibissen in het park.

In hanging baskets vlecht ik wilgentakjes. 

(geleerd op Apenheul)

Tijdens werktijd heb ik geen tijd om ze te maken

en de dierverzorgers weten niet wat ze hier mee aan moeten.

Dus pruts ik lekker thuis.

(Voordat iemand de opmerking maakt:

dat gat onderin vlecht ik ook dicht.....)

De wilgentakjes zijn heel soepel

en laten zich makkelijk buigen.

Super simpel werkje en het ziet er mooi uit

met die kleine groene blaadjes.

Hopelijk vinden de ibissen dit fijne nesten.

Zij mogen ze zelf verder oppimpen.

En dan is het wachten op eieren!!!

Ik ga even een kop koffie halen.

(Dat kan als je in je vrije tijd voor het park werkt)

Poes Fieke houdt ondertussen de mandjes in de gaten.

Fijn weekend allemaal!!!