Toeristen

We hebben de familie op bezoek, 

dus we gaan steeds op pad om de toeristische plekken
van Lorraine te bekijken.

De ooievaars bij het Lindre meer hebben we bezocht 

en bij de vogeluitkijkpost naar de zwarthals fuut gezocht.

(Niet gevonden, wel de dodaars, ook heel bijzonder.)

Het kapelletje van Dabo hing in de mist, 

maar zo was het juist heel mysterieus. 

Later waren we op een andere plek en daar zag je in de verte 

de rots van Dabo overal bovenuit steken.

De middeleeuwse vesting in Lutzelbourg was een verrassing.

Allemaal torens, muren en poortjes waar we doorheen hebben gedwaald. 

Een hele goede locatie voor een speurtocht of verstoppertje.

Ik heb geen idee hoe deze vesting er vroeger moet hebben uit gezien.

Deze ruïnes lagen boven op een berg.
Omhoog zijn we toen met de auto gegaan
en terug zijn de stoersten naar beneden gelopen.

De komende dagen gaan we verder op verkenningstocht.

Er komen dus nog meer toeristische tips voor la Lorraine.....

Potten, kratten en manden

Het zonnetje schijnt, de bomen om ons huis beginnen allemaal uit te lopen 

en ik wil met de moestuin beginnen.

Nu is het nog een groot maanlandschap om ons huis, 

dus heb ik wat anders verzonnen.

In de potten, kratten en manden heb ik goede grond gestopt 

en ben alvast paprika, tomaat en sla gaan zaaien.

Om alles wat fleuriger om huis te maken, 

heb ik meteen ook maar allerlei bloemzaad gezaaid. 

De grond hier is niet erg goed om groenten te verbouwen. 

Binnenkort komt de eigenaar van het huis

 de plek waar de moestuin komt, aanvullen met goede grond. 

Dan kan ik echt aan het werk!!!

Na het huis op orde te hebben gebracht, is nu dus ook
de eerste stap voor de tuin gezet.

De steigers zijn net om het huis weggehaald, 

de nieuwe stoeltjes kunnen op het terras (nog zonder tegels) 

en met een beetje zon en regen bloeit hier snel van alles!!!

Geitjes

De geitenbabyboom is begonnen. 

Er zijn al veel geitjes geboren en vandaag 

zelfs buiten met de bezoekers erbij.

De bruine geit kreeg 2 jongen terwijl de mensen er heel stil bij stonden.

Een heel bijzonder sfeertje en toen riep een meisje opeens:

"Deze leeft ook!!!" Zo schattig.

De kindjes met witte hoedjes op de foto waren te druk 

met hun grassprieten. 

Zij hadden niet door wat voor bijzonders er onder hun neus gebeurde.

De natte geitjes werden meteen door hun moeder schoongemaakt.

Een andere geit hielp mee, totdat ze zelf weeën kreeg.

Het was een beetje lopende band werk vandaag.

 De bezoekers vroegen zich af waarom de geitjes 

bij beide geiten probeerden te drinken.

Bij mijn verhaal dat die andere geit misschien een ander smaakje melk geeft, 

hadden ze hun twijfels. Gek hè!!!

Rommelmarkt seizoen

Het is voorjaar, dus is het weer rommelmarkttijd.

Hier noemen ze het Vide-Grenier. Dat betekent je zolder leegmaken.

In elke dorp, hoe klein ook, is elke seizoen een Vide-Grenier.

Per regio wordt er zelfs een boekje uitgegeven met alle data.

Je hebt ook wel brocante markten, 

maar dat zijn vaak handelaren die achterlijke prijzen voor hun waren vragen. 

Op de Vide-Greniers is het fijn struinen 

en ik vind altijd wel een vaasje of een boek voor een paar cent.

Vandaag was de eerste Vide-Grenier in Fenetrange.

Ik hoopte op een theepot en bloemetjes voor in de tuin,

maar allebei niet gevonden. 

Volgende Vide-Grenier nieuwe kansen!!!

Boekenkast

De boekenkast staat nu ook!!! 

Eindelijk weer veel boeken voor het grijpen.

Een gedeelte met primatenboeken, reisboeken, leesboeken, 

mijn Isabel Allende collectie en zelfs nog ruimte voor nieuwe aankopen.

Natuurlijk ook een paar mooie spulletjes uit Indonesië, Borneo en Madagaskar. 

Jan wilde graag een paar apenschedels in de kast. 

Ik had mijn bedenkingen, maar uiteindelijk staat het wel heel gaaf. 

Een mooie kijk-kast. Inclusief de nieuwe tv. 

Ons oude bakbeest paste er niet in, 

dus werd het tijd om ook maar eens een platte tv aan te schaffen.

Maar veel tv kijk ik niet eens. 

Uit Nederland heb ik een mooie stapel boeken meegenomen, die ik lezen wil.

Aanraders vind ik: 

De Voorlezer van 6.27 van Jean-Paul Didierlaurant.

En het Rosieproject van Graeme Simsion. 

Ik ga weer verder lezen, a bientôt!!!

Dolly

Dolly de koe heeft een tijdje geleden een kalf gekregen.

Een heel leuk dier dat nu steeds met je meerent en heel ondeugend is.

Dolly had alleen zoveel melk dat wij haar moesten melken. 

En dat had ik nog nooit gedaan. (dat hoeft niet bij apen...) 

Nadat een collega het melken had voorgedaan, mocht ik het proberen. 

Na even oefenen had ik de techniek te pakken,

en zat de emmer zo vol met melk.

Maar Dolly had zo'n zware uier dat die zo laag hing, 

dat ze er soms op ging staan. 

Hierdoor kreeg ze wondjes 

en wilde ze niet meer dat haar kind bij haar dronk.

De oplossing was toen een uiernet of een koeienbeha. 

Niet te vinden in Frankrijk, maar wel in Nederland 

bij de firma Fiets in Wenum-Wiesel, 

die veel handige dingen voor land- en tuinbouw hebben.

Dolly vond die beha eerst maar niks, 

maar na een tijdje liep ze, gewend aan haar nieuwe kledingstuk, 

door de wei te stappen. 

s' Nachts staat ze in de stal en mag de beha af en kan het kalf drinken.

Toen alle journalisten voor de rode panda's in het park waren, 

hadden ze alleen maar oog voor onze mooie Dolly. 

En de volgende dag stond ze al in de krant met haar koeienbeha. 

Zoiets hadden de Fransen nog nooit gezien!!!

Hartige taart

Een favoriet product in Frankrijk is voor mij de bladerdeeg rol.

In Nederland plakte ik de vierkante plakjes aan elkaar, 

maar hier gaat het veel makkelijker. 

Je rolt het uit in de vorm en je vult het met allerlei spullen uit de koelkast. 

Deze taart is met paas-restjes: vleeswaar, 

eieren, kruidenboter, uien en kaas. 

Nooit is een taart hetzelfde en eigenlijk is die altijd lekker!!!

Per ongeluk leek deze hartige taart op Flammekuchen. 

Een pizza-achtige hartige taart uit het Elzasgebied, 

die je hier overal kan eten. 

Eén van de Duitse invloeden in deze streek, 

net zoals de Frikadel (platte gehaktbal), Bratwurst en Bretzel (Pretzel).

Ik zie nu dat de bovenste foto nog in het oude huis is genomen. 

De handcrème staat tussen de keukenkruiden. 

In het nieuwe huis is alles weer keurig geordend.....

Pasen 2015

Pasen hebben Jan en ik dit eerste jaar in Frankrijk met vrienden gevierd.

Gewandeld in ons nieuwe buurtje.

Alle dieren weer buiten kunnen bekijken.

Kou geleden in het treintje.
(Veel van het park gezien dat ik nog niet kende, ik was toerist in eigen park.)

En thuis origami paashaasjes gevouwen.

Deze eerste paasdagen in Frankrijk waren super!!!

Open

We zijn er klaar voor, laat seizoen 2015 maar beginnen

in Parc animalier de Sainte Croix!!!

Het nieuwe rode panda verblijf is klaar 

en de panda's lijken het er naar hun zin te hebben.

Alle educatie borden, spelen en doe-dingen zijn weer geplaatst.

De paaseierenspeurtocht is uitgezet. 

(Ik weet er al heel veel te liggen, Bente en Sarah, 

dat wordt een makkie....)

Zien jullie het paarse ei bij de wolven?

De paashaas wacht alle bezoekers op bij de kinderboerderij.

En de echte paaskonijntjes zijn geboren.

Als dan ook hier nog de lente begint, wordt het een vrolijk paasfeest en

een goed begin van een mooi seizoen.

Gezellige dagen allemaal!!!

Kwanza

Op 1 april is Kwanza geboren. Zij is de eerste van de 2 gorillaatjes 

die bij Jan en mij een tijd in huis zijn geweest
toen we in la Vallee de Singes werkten.

Kwanza's moeder Gaia was heel lief voor haar dochter,
maar gaf haar niet de borst. 

Jan heeft toen besloten dat we Kwanza met de fles gingen grootbrengen 

en haar snel zouden proberen terug te zetten bij haar gorillafamilie voor een gorilla-opvoeding en geen mensenopvoeding.

En dat is gelukt!!! Kwanza is 9 maanden bij ons thuis geweest.

Een hele leuke tijd (iets minder was dat ze 4 maanden lang heel zwak is geweest en ze 11 flesjes per dag moest hebben, ook 's nachts.) 

Toen Kwanza sterk genoeg was heb ik elke dag met haar in de gorillaverblijven gezeten 

om haar kennis te laten maken met de andere gorilla's. 

Na 9 maanden is Kwanza teruggeven aan haar moeder, die dolgelukkig was.

Kwanza kwam nu zelf naar het gaas van het verblijf voor een fles melk en de rest van de verzorging en opvoeding regelde Gaia en de andere gorilla's.

Dat het voor Kwanza allemaal goedgekomen is blijkt wel uit het feit dat ze nu zelf haar zoontje grootbrengt in een gorillagroep in Belfast!!!

Vandaag, is Kwanza 13 jaar geworden. 

Jan en ik eten ter ere van haar een croissantje.

Dat was één van de dingen die eigenlijk niet bij een gorilla horen, 

maar waar Kwanza heel erg gek op was. 

(Op onze vrije dagen als wij croissantjes uit de oven aten, 

wilde ze niet haar flesje, voordat ze een stukje had gekregen.)

Dus proost Kwanza, op jou!!!