Gouden Leeuwaapjes

Jaren geleden op Apenheul hadden we de dierentuin-

campagne van de EAZA (Europese dierentuin vereniging)

over het Atlantisch regenwoud.

Hierbij stond het Gouden Leeuwaapjes centraal.

En nu ben ik in het Atlantisch regenwoud (Mata Atlantica) 

en heb de leeuwaapjes gezien!!!

Altijd hebben we verteld dat het Gouden Leeuwaapje

aan het uitsterven is.

Na een "oerwoud" training zijn er aapjes

uit de Europese dierentuin uitgezet in de bossen van 

het Atlantisch regenwoud in Brazilie.

En met succes; het gaat goed met ze!!!

De dieren weten zelfstandig te overleven

en krijgen jongen, die ook weer zelf

een familie beginnen.

Veel land is officieel beschermd gebied

en boeren zijn blij dat er leeuwaapjes op hun land leven,

zo hebben zij een on-officieel beschermd land.

Samen met Cecilia die heel veel voor de leeuwaapjes heeft gedaan

zijn we een bezoekje gaan brengen aan de reservaten 

waar de leeuwaapjes nu veilig leven.

Er leven nu ongeveer 3000 leeuwaapjes.

Er worden 15 groepen gevolgd.

Een paar aapjes hebben een zendertje om,

zodat de groep beter geobserveerd kan worden.

En 2 groepen zijn gewend aan bezoekers.

Hier kan je heel mooi foto's maken,

zoals je ziet.

Het was super om in het echt te zien

wat het project inhoud en dat de resultaten zo positief zijn!!!

Meer info:

Associaçao Mico-Leao-Dourado

Reserva Biologica Uniao Icmbio

Itatiaia

Een paar dagen de drukte van de grote stad

Sao Paulo ontvlucht.

We zijn naar het Nationaal Park Itatiaia gegaan.

Het oudste Nationale Park van Brazilië.

Het is Atlantisch regenwoud.
Ik dacht altijd dat dat mangrovewouden waren.
Maar het is mooi gevarieerd bos,
veel soorten bomen, bamboe, palmen
en veel onderbegroeiing.

Op zoek geweest naar dieren en vogels.
Een Harpij gezien!!!
Overal lopen hier guans rond
en gekleurde vogeltjes vliegen om je heen.
De jaguar hebben we niet gezien.

Elke keer kwamen we groepjes capucijnerapen tegen.
Net zo ondeugend als wij ze uit de dierentuin kennen.
En de titi's hoorden we vlakbij roepen,
maar we hebben ze niet kunnen vinden.

Terug van elke wandeling
konden we neerploffen op de veranda van ons huisje.
Met een koud Braziliaans drankje!!!


En toen de drukte van de grote stad weer in.
We zijn in Rio de Janeiro.

Tchau!!!

Isto é Brasil 2

Dit is ook allemaal Brazilië....

Op heel veel huizen in Brazilië zit graffiti , 

soms op hoge plekken dat je denkt; hoe komen ze daar.

Meestal lelijke krabbels...

...soms erg mooi.

Altijd zitten er bruine bonen bij het eten.

Oude, ooit hele mooie, verwaarloosde gebouwen,

die niet of nauwelijks gerestaureerd worden.

Er worden vooral nieuwe moderne gebouwen gebouwd.

Ontmoetingen met vreemde wezens.

Een "wilde" wandelende tak.

(Mooi hè Jorik!!!)

De dierentuin is één dag in de week gesloten voor het publiek.

Toevallig net toen wij er waren. 

Wat is er fijner dan een dierentuin voor je alleen te hebben!!!

In het bos op regenlaarzen lopen.

(Ook handig om je koekjes even in kwijt te kunnen.)

Braziliaanse regenlaarzen zijn minder goed dan de Peruaanse....

Bloemen in vreemde kleuren.

Apenhuiden onderzoek in het Natuur Historisch Museum.

En geen snoepautomaten op het station,

maar boekautomaten!!!

Dat was de tweede " Dit is Brazilie"

Ik hoop dat ik jullie zo een klein inkijkje in 

dit land kan geven!!!

Tchau

Isto é Brasil 1

Dit is Brazilie......

Heel veel hoge gebouwen.

Gelukkig nog wat regenwoud.

Mooie vergezichten.

Bijzondere slaapplekken.

Op het papiergeld van Brazilie staan dieren.

De 20 Reais is het Gouden Leeuwaapje.

Veel eten.

Het Brazeliaanse concept in restaurants is een buffet.

Je schept allemaal lekkere gerechtjes op.

Dan je bord op de weegschaal

en je betaalt voor het gewicht dat je hebt opgeschept.

Ideaal om alles een keer uit te proberen!!!

Lelijke beesten zoals deze kikker,

die Jan zelfs oppakte.....

Mooie bloemen (bromelia)

En ze hebben hier hagelslag!!!



Volgende keer meer "Dit is Brazilie"
Groetjes uit Sao Paulo!!!

Muriquis

Ik heb ze gezien, de Muriquis!!!

Alle dagen dat Jan en ik bij het Pro Muriqui project waren,

hebben we de apen in het oerwoud gevonden.

Eén dag hebben we zelfs een groep apen 

8 uur lang kunnen volgen en observeren.

Deze apensoort die alleen in een stukje

van Brazilie voorkomt is indrukwekkend.

Ze zijn een raar mengelmoesjes van wolaap,

slingeraap en capucijneraap.

Ze verdragen lage temperaturen, maken weinig geluid

hebben een enorme dikke buik

en vallen ondanks hun grootte nauwelijks

op in het woud.

Foto's maken was moeilijk,

maar hier komen er een paar.

Nu weer (helaas) terug naar Sao Paulo.

Tchau!!!

Sao Paulo

We zijn in Sao Paulo!!!

Wat een stad, mega groot, allemaal hele hoge gebouwen

en toch ook nog veel groen.

Jan en ik zijn eerst even gaan slapen, 

want we kwamen om half 7 's morgens aan in het hotel.

En toen naar de dierentuin.

Midden in de stad, maar soms waande ik me al in het oerwoud.

Er leeft zelfs een groep wilde brulapen in het bos rondom de dierentuin.

Nieuwe apensoorten gezien, 

onder andere het zwarte leeuwaapje van de foto hierboven.

De eerste sapjes zijn al op

en de eerste burger in vleesland Brazilie ook.

 

In dit straatje staat ons hotel.

Rustig buurtje, nog ver van de binnenstad.

Er is een vliegveld net om de hoek,

dus de vliegtuigen kan je bijna aanraken als ze over vliegen.

Al een restaurantje gezien waar we straks gaan eten.

Morgen worden we door een kennis opgehaald en vertrekken

we voor een paar dagen het oerwoud in,

op zoek naar die speciale Braziliaanse aap, de Muriqui.

Tot gauw!!!

Brazilië

Maandag, morgen is het zo ver, 

dan vertrekken Jan en ik voor een 3 weken naar Brazilië!!!

We roepen al jaren dat we daarheen willen,

maar we bleven altijd in Peru hangen.

Maar nu wordt het echt Brazilië.

Sao Paulo en Rio de Janeiro zijn onze reisdoelen.

Het land is zo groot, dat er keuzes gemaakt moesten worden.

In beide steden gaan we naar het Natuurhistorische museum.

Dit is voor het titi-apen onderzoek van Jan.

Natuurlijk naar de dierentuinen.

En naar de markten waar alle vruchten,
levensmiddelen en handwerk

uit heel Brazilië verkocht worden.

Buiten deze steden liggen de 2 natuurprojecten

die hoog op ons lijstje staan

en die we gaan bezoeken:

Het Gouden Leeuwaapjes project

en het project Pro-Muriqui.

Vooral bij dat laatste project kan ik niet wachten tot we er zijn.

Daar zal ik eindelijk, voor de aller eerste keer, een Muriqui zien.

Dat is een apensoort die een beetje lijkt op 

een slingeraap en een wolaap.

Nadat ik jaren geleden voor de eerste keer in het wild 

wolapen heb gezien, 

staat de Muriqui bovenaan mijn dromen-lijstje.

En komende woensdag zitten we als het goed is 

al in het regenwoud bij die apen!!!

Ik ga proberen om jullie mee te laten reizen,

 dus houdt Zóó Majorie in de gaten!!!

Tot gauw

Tchau

Pizza

Tegenwoordig maak ik mijn pizza's zelf.

De reden is veel vrije tijd en veel groente uit de moestuin.

Zelf deeg maken is super simpel.

(Het kleeft alleen heel erg aan je handen)

Na een rondje moestuin en koelkast

weet ik wat er op de pizza komt.

(Het is nu wel gebeurd met de verse groenten, 

we eten verder uit de vriezer)

Tomaat, courgette, uitjes en het enige paprikaatje van dit jaar.

Van een collega kreeg ik een stuk lekkere kaas, 

dat geraspt prima op de pizza kan.

En zo kwam deze pizza uit de oven,

Jullie ook voor vanavond:

Bon appétit!!!

3 logeetjes

Het is Werelddierendag vandaag

en daar hoort een dierenblog bij!!!

Op 1 oktober zijn op de kinderboerderij

3 mini varkentjes geboren.

We hebben daar al een tijdje een koppeltje rondlopen

en Maggie, het varkentje van een paar blogs eerder 

gaat hun vergezellen.

En nu zijn er dus ook kleintjes.

We wisten al niet zeker of het vrouwtje zwanger was, of te dik.

Het bleek zwanger.

Helaas wil moeders er niks van weten,

dus de dierverzorgers mogen aan het werk!!!

Ik heb de eerste 3 dagen en nachten op me genomen.

En dat heb ik geweten.

Apen, geitjes, damhertjes-flessenkinderen zijn heel rustig,

deze 3 gilden alles bij elkaar, vooral 's nachts.

Op de tweede dag werden de varkentjes ietsjes rustiger,

maar zodra je iets zei begonnen ze te gillen.

Elke paar uur, ook 's nachts, drinken deze mormeltjes nu 20 cc melk

en zijn ze weer even stil.

Op dag 3 hadden de biggetjes nog altijd veel drukte. 

Sliepen af en toe lekker of struinden rond in hun hokje 

in de woonkamer onder luid geknor.(net cavia's)

Omdat het nog steeds heerlijk weer was,

zijn we ook maar buiten gaan spelen.

Het leukste spelletje was om over de laarzen heen te klimmen.

(Ik loop hier buiten altijd op de voor mij

 veelste grote laarzen van Jan)

Eenmaal weer binnen in hun hokje

sliepen de varkentjes meteen.

Heerlijk rustig voor mij, zo kon ik wat slaap inhalen.

Nu zijn deze luidruchtige logeetjes voor een collega!!!

Bronstige herten

Het is de bronsttijd bij de edelherten.

Bij ons in het park lopen 70 herten rond,

waaronder 18 mannetjes.

Je begrijpt vast wel dat dat een spektakel 

oplevert als bij hen de hormonen gaan opspelen!!!

In deze periode zijn er veel bezoekers die speciaal

voor de "Brame" (bronst) naar het park komen.

Daarom organiseren we rondleidingen

rondom de hertenvlakte.

Tijdens de rondleiding wordt alles over de 

edelherten en de bronst verteld.

Ik heb een cursusmiddag gehad

en een dik pakket informatie over dit onderwerp.

Ik wist weinig over herten

en al helemaal niet hoe ik dat in het Frans moest vertellen.

Een mooie gelegenheid voor een nieuwe studie!!!

Op de wc hangt het smoelenboek van de hertenkerels.

Met de verschillen aan het gewei,

zou ik ze uit elkaar moeten leren kennen....

s' Morgens vroeg en tegen de schemering

zijn nu de mooiste momenten in het park.

Je hoort de herten burlen 

en het uitzicht op de vlakte is schitterend!!!