Dank je, Tomtom

Jan en ik zijn weer terug in Frankrijk na hele leuke dagen in Nederland.

De Tomtom had een verassing voor ons op de terugweg:
een toeristische route!!!

Door de Eifel en dan ook nog allemaal binnendoorweggetjes
(zou echt de kortste route zijn)

Heel mooi allemaal, maar nu iets minder handig met al
die sneeuw die daar lag....

Maar we zijn veilig in ons Franse huisje aangekomen met een propvolle auto.
Steeds een beetje meer richting de "echte" verhuizing.

Morgen weer aan het werk..... in de sneeuw!!!

Fijne kerst!!!

Jan en ik gaan fijn een paar dagen naar Nederland.

Jullie allemaal gezellige kerstdagen toegewenst!!!

Joyeux Noël

Schöne Weihnachten
Feliz Navidad

Strasbourg

Jan en ik hebben een bezoekje aan Strasbourg (Straatsburg) gebracht. 

Het is een uur rijden en met Metz, Nancy en Saarbrücken één van de vier grote steden het dichtste bij ons in de buurt.

In Strasbourg is de grootste kerstmarkt van Frankrijk. En in het kader van de kerstgedachte was Jan zo aardig om met me mee te gaan.

Strasbourg heeft een aantal periodes in de geschiedenis bij Duitsland gehoord. 

Dat zie je bijvoorbeeld terug in de vakwerkhuizen en de kerstmarkt met veel Duitse traditionele specialiteiten.

Strasbourg staat op de Werelderfgoedlijst van het UNESCO.

De straatjes en huizen vormen één groot museum.

Nu waren veel huizen uitbundig in kerstsfeer gebracht.

Op elke plein in de binnenstad stonden de stalletjes.

Het regende steeds die dag, dus uiteindelijk zaten we vooral in restaurantjes 

aan de koffie en warme chocolademelk.

De kerstinkopen zijn binnen en de eerste indruk van deze stad is super.

Hier zijn veel leuke winkels (boekwinkels, mijn favoriete kledingwinkeltje en leuke woonzaakjes), restaurantjes en de sfeer is heel speciaal.

Ik ben benieuwd hoe Strasbourg er in het voorjaar uitziet zonder kerstmarkt, maar met pleinen vol oude bloeiende bomen en terrasjes.

Wie gaat er de volgende keer mee?!

Frans lezen

Voor de eerste keer dat ik in Frankrijk woon, lees ik Franse boeken.

In de la Vallee tijd las ik wel eens een apenboek in het Frans of een woontijdschrift, maar echt Frans lezen deed ik niet.

Maar ik heb bedacht dat ik veel beter Frans wil spreken
en mijn woordenschat wil uitbreiden.

Ik red me al jaren prima en als iemand me niet verstaat (ik ratel gewoon door), laat diegene het wel weten. Maar nu ik toch ook veel nieuwe dierentermen moet leren, over wolven, herten, vogels,
kan ik het beter meteen goed aanpakken.

Dus ik lees Frans. 

Het Franse sprookjesboek hierboven met sprookjes over de natuur leest makkelijk, maar is in een lastige tijd geschreven die ik met praten niet gebruik. 

Met dit boek leer ik meteen van alles over de diersoorten. 

Alle onderdelen van een hertengewei kan ik opnoemen in het Frans. 

En de Fransen hebben de vreemde gewoonte om elke leeftijdsgroep bij de 

verschillende diersoorten een speciale naam te geven. 

Mag ik dus ook allemaal uit mijn hoofd leren.....

Het Dagboek van Anne Frank is heel goed om Frans te leren. 

Korte duidelijke stukken tekst en het helpt dat het verhaal bekend is.

Dit bomenboekje vond ik hier bij de kringloop. 

Er staat niet zoveel tekst in, maar het is zo mooi.

Dit boek ligt klaar om gelezen te worden. 

Het is het boek van een bekende documentaire die veel indruk 

op me maakte. 

Het gaat over de leerlingen op een middelbare school in Parijs.

En ik moet zeggen, het lezen gaat lekker. 

Ik heb vaak niet eens door dat het geen Nederlands is wat ik lees. 

Zelfs voor het slapengaan lees ik nu vaak Frans. 

Wie weet gaat mijn Frans er op vooruit met al dat gelees, 

het is sowieso leuk om te doen!!!

A la prochaine

Een regendag

Het regende de hele dag......

En in het park zijn maar weinig plekken waar je dan droog kan werken.

Gelukkig moest ik ook de halfapen verzorgen en die kijken wel uit om naar buiten te gaan op zo'n dag!!!

Dus heb ik me vandaag eens extra met de halfapen in hun warme gebouw bezig gehouden.

Takken gegeven. (dat schiet er helaas vaak bij in, in deze winterperiode) 

Ze een tijdje rustig geobserveerd. (meestal is het voeren, kijken of iedereen eet en door naar de volgende diersoort)

Wat klusjes in het gebouw gedaan. (eindelijk)

En aan de stagiaire van alles over de halfapen verteld. 

(wat er anders ook vaak niet van komt)

Het was dus ondanks die regenbui die niet stopte, een fijn dagje voor een dierverzorger!!!

Het kanaal

Een tijdje geleden hebben Jan en ik een fietstocht gemaakt in de omgeving.

Via het bospad achter ons huis kan je naar het kanaal fietsen. De meren hier in de buurt zorgen voor de watertoevoer naar het kanaal, waar eerder de schepen met kolen overheen voeren.
En naast dit kanaal is een fietspad aangelegd.

Hier fietst het makkelijk, verder rondom Rhodes moet je soms klimmen.

De meeste boten zijn nu naar de winterstalling en de sluizen zitten dicht.

Het is een maf gezicht: het kanaal dat naast het meer ligt. 

Op sommige stukken zie je zelfs links en rechts op enkele meters van het kanaal de meren. 

Er wordt hier veel gevist. In weer en wind gaan er bootjes het meer op. Langs de kant staan ook altijd vissers incl houtkacheltje, stokbrood en mobieltje. 

En dit valt er allemaal te vissen......

Ik ga komend seizoen een visvergunning halen.

Om niet dezelfde weg terug te hoeven langs het kanaal, moet je de binnenlanden in. Op de kruispunten staan meestal borden die de richting naar het park aangeven.

Komen we tenminste altijd weer thuis van onze zwerftochten!!!

Jullie allemaal een fijn weekend (met misschien ook een mooi fietstochtje?!)

Nieuwe wolven

Er is een nieuwe groep van 7 witte wolven in het park aangekomen.

Ze komen uit de dierentuin van Wenen.

Na een lange reis kwamen de wolven, de transporteur en een dierverzorger midden in de nacht aan in Rhodes.

De dagen daarvoor was een filmploeg al begonnen met een reportage te maken over Sainte-Croix. De wolven zouden het hoofditem worden.

Het was dus op het moment van het loslaten van de dieren een drukte van belang met 2 tv zenders, de radio en het personeel van het park.

De transportkisten werden in het verblijf gezet.

Er werden nog wat interviews afgenomen.

De laatste aanwijzingen (je ziet wel wie hier de baas is.....)

Toen de camera's draaiden, konden de kisten open!!!

Alle wolven kwamen er een beetje stram, maar gezond uit gelopen.

En de meute ging rustig hun nieuwe verblijf verkennen, 

zonder zich van al die drukte iets aan te trekken.

Eind januari komen de wolven en alle mensen van het park op tv.

Nu eerst hopen dat de witte wolven zich hier thuis gaan voelen.

Vreemde zwam

Loop je in het bos en zeg je net dat er maar weinig paddenstoelen zijn, 

kom je dit tegen:

de Australische inktviszwam (Clathrus archeri voor de liefhebbers van Latijnse namen onder ons).

Deze schimmel is waarschijnlijk meegekomen met de soldaten die hier in de eerste wereldoorlog hebben gevochten.

Het lijken eerst kleine stinkzwammetjes,

en als ze openknappen komt er een soort stinkende inktvis uit.

Deze soort staat op de Rode Lijst (een lijst met alle zeldzame soorten)

Naast de vele vogels een mooie vondst in het bos achter ons huis!!!

Sinterklaas

Hier in Alsace-Lorraine vieren de kinderen het Sinterklaasfeest op 6 december. (Vroeger hoorde deze provincie, Elzas-Lotharingen, bij Duitsland. 

Veel Duitse en ook Nederlandse gebruiken zie je hier terug) 

Op school is er een optocht met Sinterklaas voorop en de kinderen krijgen chocolaatjes. Strooigoed is echt Nederlands. De cadeautjes krijgen de kinderen met kerst.

Deze kaart vond ik in een winkeltje in Sarrebourg:

Vaak zie je in Franse kerken een beeld of schilderij van Saint Nicolas 

met 3 kindjes in een ton. Nu weet ik het verhaal erachter. 

(Niet echt een verhaaltje dat ik mijn kleuters had moeten vertellen...)

Drie arme kindjes dwaalden over de velden en zochten een plek 

om te slapen. In een dorpje klopten ze aan bij de slager. 

In plaats van de kinderen een slaapplaats te geven, hakte hij ze in stukjes en stopte hen in een ton.

Zeven jaar later stond Saint Nicolas op de stoep bij de slager. 

Hij had zin in een stuk gezouten vlees dat zeven jaar in een ton had gezeten om op smaak te komen. 

De slager vluchtte en Saint Nicolas vond in een ton drie vingertjes.

 Hij heeft de drie kindertjes toen weer in elkaar gezet.

Na dit gezellig Sinterklaasverhaaltje; allemaal een fijn Sinterklaasfeest!!!

(Wij hebben hier ook pepernoten, speculaas en cadeautjes (dank je wel Sinterklaasjes!!!)

Vogels vangen

We hebben weer een paar groepen vogels gevangen in het park.

Die gaan nu naar de iets warmere winterverblijven. 

De ibissen met hun lange snavel, waren lastig om uit het vangnet los te maken, het ging gelukkig zonder ongelukken. 

Deze keer was het een extra "leuke" klus, want we moesten ook de rosse stekelstaartjes vangen. Die duiken onder water en komen dan ergens boven water waar je het helemaal niet verwacht. 

Met een groot net om de eendjes in een hoek te drijven liepen de jongens in het water. Elke keer als ze dachten dat ze er eentje/eendje hadden, 

was die weer weg gedoken.

We hebben zo gelachen!!!

Uiteindelijk hadden we alle stekelstaartjes vrij vlot, zonder zelf drijfnat te zijn geworden.

Het wordt wel saai op de afdeling zonder al die vogels.

Ik kijk al weer uit naar het voorjaar!!!

Notitieboekje

Hoe herken je een Franse dierverzorger?

Aan het notitieboekje!!!

Allemaal hebben ze zo'n boekje (ook allemaal het zelfde soort boekje, andere opschrijfboekjes bestaan er schijnbaar niet in Frankrijk)
en alles wordt daarin opgeschreven.

Wat er die dag moet gebeuren, bijzonderheden over de dieren, de namen van medicijnen die gegeven moeten worden.

Ik had er nooit een boekje bij me. Ik had altijd een klein groepje apen onder mijn hoede. En ondanks de vele medicijnen die ik altijd aan de wolapen moest geven, lukt het me om alles zo te onthouden.

Maar in Parc de Sainte-Croix zijn er zoveeel dingen die ik moet weten over alle dieren, dat ik nu ook ijverig zit te schrijven in mijn boekje!!!

(Als je goed kijkt, zie je dat het een heel raar 

mengelmoesje Frans-Nederlands is)

De ochtend ronde

Een vriendin schreef laatst: werk je wel?! Ik hoor alleen maar over wandelingen, tochtjes in de stad... Ja hoor, ik werk ook nog!!!

Dus nu een verhaaltje over hoe de eerste uren er op een werkdag aan toe gaan....

Om 8 uur zit ik tegenwoordig in het kantoortje van de dierverzorgers.

We bespreken de vorige dag en bekijken wat er die dag moet gebeuren qua dieren of klussen.

Ik doe vaak de groene ronde en daar begin ik met het controleren of de gevaarlijke dieren nog in hun verblijf zitten. Wolven tellen, bizons tellen, oerossen tellen. En vogels tellen, die zijn een favoriet maal bij alle wilde vossen en andere kleine roofdiertjes in het park. Ik ben dus blij als ik iedereen heb gezien (in hun eigen verblijf)!!!

Mijn stagiaires heb ik bij de lemuren achtergelaten, ik check daar of de dieren in orde zijn en geef ze hun ontbijt. De stagiaires maken de verblijven schoon, zodat ik verder kan met de ronde. 

De kraanvogels, ibissen, pelikanen, damherten en waterreeën goedemorgen zeggen. Oerossen en przewalskipaarden hun brokjes en hooi geven. 

Dan de 2 groepen bizons voeren. 

Het is zo leuk om ze 's morgens met z'n allen aan te zien komen rennen. 

Daarna de uilen controleren. Zie je ze zitten? 

Ik meestal niet.....  (In dit verblijf zitten 4 ransuilen)

Door naar de wasberen, die Ontzettende honger hebben en niet langer kunnen wachten.

En tot slot de beverratten hun stukje brood geven. 

Zo kan ik meteen controleren of hun voortanden in orde zijn.

Dan is het alweer half 11 en is er koffie.

Heel on-Frans, maar ik ben er heel blij mee!!!

(Over de rest van de dag vertel ik een andere keer.)

De bakker

Zoals ik al zei, in Rhodes zit geen bakker. En je moet best een stukje rijden, 

voordat je de eerste bakkerij tegenkomt. 

Maar dit probleem werd snel opgelost.

Op mijn eerste vrije dag werd er opeens luid getoeterd op de binnenplaats en reed er een busje voor.

Aan de zijkant ging een klep omhoog en daar stond een complete bakkerij op het erf met stokbroden, croissantjes, pain au chocolat en gebakjes!!!

Jullie weten dus wel wat ik nu elke vrije dag rond half 9 ga doen!!!

Bon appétit!!!

Boswandeling

Achter de gite waar we nu wonen en strak achter het huis waar we over een paar maanden wonen, ligt een wandelpad.

Dit is een wandelroute die tussen Amsterdam en Nice loopt. (Ik kon gaan lopen zei Jan, hij pikte me ergens in Zuid Nederland wel op met de auto.)

Dit pad loopt hier door een mooi bos en langs meren met veel watervogels.

Op een mooie dag trokken Jan en ik de laarzen aan, camera en verrekijker mee en lopen maar.

Op de meren leven zwanen, aalscholvers, grote zilverreigers, futen en verschillende soorten eenden.

In het bos zagen we vooral grote groepen koolmeesjes.

En een enorme roofvogel, waarvan we nog niet weten welke soort het is.

Na alle regen van de laatste tijd, was een vrolijk gekleurde omgeving heel fijn om te zien!!!