Gekleurde huizen

In de Lorraine staan veel gekleurde huizen.

Zoals deze vakwerkhuizen in de Elzas.

Dan heb je de typisch Moselle huizen.

Allemaal in een lange rij langs de weg

met aan de voorkant alleen maar gras of bestraat.

Gelukkig fleuren die gekleurde huizen

alles een beetje op,

want die rijen huizen zijn vaak saai en grauw.

Hip en modern ben je in Frankrijk

(in deze streek dan)

als je een gekleurd huis bouwt

met een speciale architectuur. 

Je hebt ze ècht in alle soorten, maten en kleuren.

De buurvrouw heeft dit oranje huis.

En ze is niet eens Nederlandse......

De tuin

Het is warm, het regent,

de tuin wordt mooier en mooier.

De rand lang het huis wordt voller en voller.

Daar staan de vaste planten,

die nu lekker uitdijen en hoger worden.

In de oude moestuin

zie je de aardappelenplanten groeien.

En er komen heel veel bloemen op.

Dat wordt vaak een vaasje op tafel.

De moestuinbakken beginnen groen te worden.

Na een slakkenplaag te hebben overleefd,

beginnen de planten

herkenbare groenten en kruiden te worden.

Elke dag oogst ik een paar radijsjes.

De eerste plantenhangers hangen aan

de nieuwe dakranden.

De aardbeien bloeien

en de Franse geraniums staan in de potten.

Ik ben heel wat uurtjes in de tuin te vinden.

Dus als je me zoekt......

Het geitje en de biggetjes

Voor wie wil weten 

hoe het gaat met het geitje en de biggetjes:

Het gaat goed met ze!!!

Het geitje woont weer op de kinderboerderij.
Hij mag bij een geit en haar jongen slapen
en hij speelt de hele dag met de vele kleine geitjes.

Een paar keer per dag roepen we hem,
dan krijgt hij een flesje melk.

Af en toe ga ik even bij hem kijken....

Dan is er thuis nog één biggetje, Mollie.

De andere twee zijn terug bij hun moeder.

Mollie wilde niet groeien, eten,

had een zeer pootje en een scheef nekje.

Mollie is ons huisvarkentje geworden.

 Nu gaat het best goed met haar.

Ze helpt mij in de tuin....

en zorgt dat er altijd wel wat
te poetsen is in huis.

Ze groeit nu, drinkt goed
en wil geen varkensvoer, maar kattenbrokjes eten.
Zo grappig die kleine Mollie!!!

Even terug

Na een groot internetprobleem en een dierentuinreisje

ben ik er weer met een blog.

Jan en ik zijn even terug geweest op 

La Vallée des Singes.

Het was bijna 3 jaar geleden,

dus het werd hoog tijd.

En het was zo leuk, mooi, fijn, gezellig

om alle apen en mensen van La Vallée weer te zien!!!

 Wolapen, chimpansees en kapucijnapen,

iedereen kwam gedag zeggen.

Gorilla Yaounde volgde ons vanuit zijn ooghoeken.

Het blijft mijn favoriete plek,

rustig voor het gorilla eiland zitten

en gorilla's observeren.

Maar het is niet meer alleen "aap" tegenwoordig,

ook van wisenten, elanden, vogels, schildpadden

en veel andere diersoorten moeten we wat afweten .

Dus een ronde gemaakt langs

de dierentuinen/vogelpark La Haute Touche, 

Villars les Dombes en Bern.

Verblijven, voersystemen, boombeschermers, 

winterverblijven en voerlijsten bekeken.

Er is zoveel te leren!!!

Van de zwarte ooievaars in Bern,

terug naar mijn zwarte ooievaars

in Parc Animalier de Sainte-Croix.

Eens kijken of ze al een ei hebben gelegd....

Op het eiland

De gibbons zitten op hun eiland.

Je moet goed kijken of je ze ziet:

Dat zwarte vlekje op de foto is Mikado,

die de hele dag aan het rond zwieren is.

Mikado kende geen bomen,

maar het is of hij er zijn hele leven al in woont.

Zonder moeite gingen Mikado en Tia Nang 

voor de eerste keer het eiland op.

Tia Nang is een heel rustige aap.

Zij zit de hele dag lekker in de bomen

om zich heen te kijken.

De dierverzorgers voeren op het eiland.

Dan gaan de gibbons even naar binnen.

Als Mikado niet naar ons luistert,

roept Tia Nang hem.

Die twee kunnen het al goed met elkaar vinden,

sinds kort zingen ze ook samen.

Niets mooier dan zingende gibbons,

roepende vari's en huilende wolven!!!

Parc Animalier de Sainte-Croix is tegenwoordig

luidruchtig!!!

Luiken

Het thema van deze keer is:

luiken.

Met mijn telefoon loop ik altijd te kijken

wat mooi is om op de foto te zetten.

Luiken vind ik altijd mooi

en daar kan ik een blog mee vullen.

Helaas zijn er steeds meer huizen in de buurt

met lelijke plastic rolluiken.

Dat vinden de Fransen dan weer mooi.

Vaak zie je luiken in allerlei kleuren,

of met hartjes.

Deze komma-luiken

kwam ik in Straatsburg tegen.

Ik verzamel gewoon door,

ooit komt er vast een volgende

luiken-blog.