Naar

Dit weekend had ik even geen zin in een blog schrijven.

Wat een narigheid in Parijs.

Op die momenten voel ik me toch erg verbonden met Frankrijk.

Jan en ik wilden zaterdag naar een evenement in de buurt,

maar we zijn niet gegaan. 

Het was een zaterdag om fijn veilig thuis te blijven.

Een dag om samen al het blad op te ruimen in de tuin.

Een dag om lekker kopjes koffie te drinken

en pompoenkoekjes te bakken.

En een dag om steeds even 

het journaal te kijken.

Gisteren moest ik werken.

Het was stil in het park op de laatste dag van het seizoen.

Veel met iedereen gepraat over Parijs.

Jan was naar een vogeltentoonstelling in Metz.

Lange rijen voor de ingang, elke tas werd gecontroleerd.

Jan vertelde dat het nog stiller was dan anders 

in de dorpjes onderweg.

Vandaag waren we een minuut stil in het park.

Maar de gebeurtenissen spelen niet alleen 

die ene minuut in je hoofd, maar de hele tijd.

Dan is er niks fijner dan koffiedrinken met mijn collega's

en een rondje langs de dieren te maken.

Volgende keer weer een vrolijke blog.

.